مرگ حسرت ها
کوچه پس کوچۀ زندان تن
خشکی من در برهوت اذهان
مرجع زمان
سکوت گم انتظار
تبعیدی
نمی دانم در کجای دلهره های من سوسوی ترس هایم به سمت حقیقت لغزیده
نمی دانم چقدر در درونم رخنه کرده ای
نمی دانم چقدر در سرنوشت کور من دخیل بوده ای
زندانی که روی دیوارش عکس قلب کشیدن زندان نیست اون قلب زندان آدمهاست که بدون حصار همه را اسیر خود می کند .